dinsdag 16 december 2014

Thanksgving

De laatste donderdag van de november is het Thanksgiving. Deze landelijke feestdag wordt door alle lagen van de bevolking gevierd en is misschien wel belangrijker dan Kerstmis. Haar invloed strekt zich uit tot weken van te voren. Zo was bijna onmogelijk om afspraken met klanten te plannen. De meeste zijn onderweg naar familie of moeten juist thuis blijven om gasten te ontvangen. Op de luchthaven hing een aparte sfeer.Gewoonlijk zijn er meer frequent flyers dan gewone passagiers (zie ook Next Stop Reno). In de week van Thanksgiving zijn de rollen omgedraaid. Voor de meeste van  mijn collega’s is dit juist de reden om de luchthaven te mijden. Al die onervaren reizigers bij de de bagage, security check en gate. Gewoonweg verschrikkelijk. Eerlijk gezegd viel me dit nogal mee. Het was juist wel prettig om in de rij te staan zonder een zakenman in een te groot pak die zijn telefonische vergadering over zijn bluetooth hoofdtelefoon rechtstreeks in je oren toetert. In plaats daarvan families waarvan de kinderen opgewonden zijn van de (eerste) reis die ze maken.

Verder opvallend was dat men unaniem uitkijkt naar dit evenement terwijl mijn ervaring in Nederland is dat juist velen heel erg opzien tegen een verplicht nummer met de familie. Wie is niet blij als ze weer de kerst overleeft hebben? Wellicht kan het verschil verklaard worden doordat de afstanden zo groot zijn in de VS dat de meeste famileleden elkaar maar heel weinig zien. Verder is het traditie dat je ook iemand uitnodigt die geen juist geen familie is. In hoeverre dat ook daadwerkelijk zo gedaan wordt is mij niet duidelijk. Anderzijds heb ik niemand gehoord die Thanksgiving alleen met gezin doorbracht

Het menu voor thanksgiving is dan weer lekker makkelijk, dwz gegrilde kalkoen. De meeste koks staan heel vroeg op om een geprepareerde schotel urenlang langzaam te garen in de oven. Het precieze procedé wordt met wat vaagheid omgeven. Dit geheim van de chef is vaak het resultaat van jarenlang verfijnen. Verder eet men kalkoen maar één maal per jaar. Niet gelukt, over twaalf maanden weer een kans. Daarnaast kunnen de koks hun fantasie kwijt in de vulling van de kalkoen waar vaak brood een van de ingrediënten is.


Dit jaar waren ook wij werden uitgenodigd voor thanksgiving. Net zoals eerder was ook dit een soort déjà vu. Voordat ik naar Atlanta verhuisde realiseerde  ik me niet hoe typisch Amerikaanse films zijn in het verbeelden van het alledaagse leven. Schoolbussen, High School Football, Sportsbars of zelfs hoe huizen of wijken zijn ingedeeld. Nu kan ik geen Amerikaanse film meer zien zonder die herkenning. Thanksgiving is misschien wel het beste voorbeeld hiervan. 
De kalkoenlucht was duidelijk waarneembaar bij binnenkomst. Zoonlief was net teruggekomen van de universiteitscampus en was zijn wasgoed aan het sorteren. Toen het een uurtje later tijd was voor het diner werd de kalkoen door de heer des huizes op een groot dienblad de kamer ingeleid. Dat hij daarbij zijn handen verbrandde kon de pret niet drukken. In ieder geval kwijtte hij zich goed van de taak om het vlees te snijden. Hierna was het tijd om voor iedereen om aan iedereen dank te zeggen. De jongere broer van zoonlief dankte dat hij fantastische ouders had en dat hij blij was om met hun aan de eettafel zitten. Bonuspunten voor het kerstkado zou je zo denken maar eigenlijk klonk het heel oprecht. Ik heb me zelfs voorgenomen om dit ook bij terugkomst in Nederland proberen vast te houden. De rest van de avond is verlopen zoals andere avonden met veel eten en drinken. Een zeer geanimeerde discussie over softdrugs passeerde de revue. Zoonlief dacht dat hij in de gasten van Amsterdam wel medestanders zou vinden voor zijn voor Amerikaanse begrippen liberale ideeën. Zijn vader probeerde zijn anti-drugs standpunten met hand en tand te verdedigen. Op het laatst moest ik me in deze discussie het vege lijf redden door te beweren dat ik wel eens een joint gerookt had maar niet geïnhaleerd had...

 Een aantal uren later lagen we uitgewoond op de bank naar een ijshockey (onze gastheren kwamen uit Canada) wedstrijd te kijken. Helemaal goed en voldaan en verder moest ik ook weer energie vinden. Om klokslag 12 uur begint namelijk Black Friday maar daarover later meer...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten