Credit History

Zoals al eerder gemeld (zie ontmaagd!) werd ons aangeraden om op krediet te kopen opdat we via deze manier betrouwbaarheid opbouwen zodat je later meer op krediet kan kopen. “Everybody needs credit sometimes” was de uitspraak. Destijds dacht ik dat de verkoper ons graag een margevol krediet aansmeerde maar een paar maanden VS hebben doen ondervinden dat dit de harde werkelijkheid is. De kredietwaardigheid wordt in Amerika gemeten aan je "credit history" en de score specifiek uitgedrukt in "credit rating". Terwijl in Nederland alleen maar gegevens worden bijgehouden van wanbetalers (BKR) bouw je in Amerika juist een goede naam op. Heb je geen historie dan geen krediet. Echter dit is een vicieuze cirkel. Doordat je geen krediet verstrekt krijgt kun je het ook niet opbouwen en krijg je geen krediet. De enige oplossing is dat je je als de baron van Münchausen zelf aan je eigen haren uit het moeras trekt.

Vervelend is dat deze krediet registratie ook wordt gebruikt door verzekeringen, energiemaatschappijen en telecombedrijven. Voor gas en electriciteit moesten we,  na 15 maal (!) te zijn afgewezen, smeken om een bedrijf te vinden dat ons accepteerde. De voorwaarden die daarbij aan ons gesteld werden – hoe onredelijk ook – hadden we te slikken. De noodzakelijk tweede auto moesten we uiteindelijk ook cash afrekenen. De dealer had zijn uiterste best gedaan om een financiering te regelen. Later ontvingen we vijf brieven van banken en krediet verstrekkers waarom we waren afgewezen (your records didn’t show up in history reports). Zelfs een brief van mijn werkgever waarin mijn salaris en contract vermeld stond maakte geen indruk. Achteraf begrijp ik nu ook waarom we in het verleden zijn afgewezen voor een aantal huurhuizen (zie Huizenjacht). Als je goed op Internet zoekt zijn er allerlei (slinkse?) manieren om via via een goede credit history op te bouwen. Waar was trouwens die credit history controle bij de Amerikaanse crisis in de financiële wereld? Waarschijnlijk is deze crisis juist de reden waarom we nu zo moeilijk dit sort verplichtingen kunnen aangaan.

Nu een paar maanden verder hebben we het opgegeven om ergens nog krediet op te bouwen en geven we lekker Hollands alleen maar geld uit wat we hebben. Kredietwaardig zal ik wel nooit worden. En eerlijk is eerlijk, gisteren kwam ik er achter dat ik onterecht vanuit ging dat de Amerikaanse post netjes facturen van de Internet Provider zou bezorgen. Ik liep hierdoor al twee maanden achter met betalen...

Twighlight Zone

Deze weken ben ik gestationeerd in Bartlesville, Oklahoma. Alleen al het bestuderen van Google Maps leerde me dat dit echt de middle of nowhere is. Er ligt één lange kaarsrechte 70 km lange weg  van de luchthaven van Tulsa naar de klant. Verdwalen zal ik in ieder geval niet! Hoe bevreemdend deze omgeving ook voor me was voelde ik me na het aanzetten van auto radio toch een beetje thuis. Uit de speakers schalde namelijk meteen het bekende gitaarintro van Twighlight Zone van de Golden Earring (en een week later Radar Love). Zelfs al ben je geen fan van de muziek moet je toch bekennen dat maar weinig Nederlandse export producten zo gretig en voor zo’n lange tijd aftrek vinden in de States. De afgelopen 20 jaar zijn hun hits steevast gepasseerd wanneer ik toevallig in Amerika was. Ik heb George Kooymans wel eens horen zeggen dat hij elk jaar weer een villa kan kopen van alleen de royalty's uit de VS.Laat de Giel Beelens van deze wereld je maar oud en niet hip vinden. Zelfs hij overleeft jullie niet. De ambiance versterkte de boodschap van de Twighlight Zone. De weg voor me leek zich ergens tussen hemel en aarde op te lossen en het geheel was bijna een spirituele ervaring.

Voor andere spirituele ervaringen is Bartlesville en zijn omgeving overigens een prima locatie. Overal hangen borden die aanwezigheid van ‘Lord Jesus the shepperd’ op alle manieren prijzen en zijn er meer kerken of gebedshuizen dan goede restaurants. Behalve het eerder genoemde radiostation werd de FM band verder voornamelijk bevolkt door religieuze zenders. De dominees die hier preken doen volgens mij niet veel onder voor de door hen misprezen fanatieke collega’s uit het midden-oosten. De logica waarmee zij hun dogma's uitstorten is voor mij volstrekt onbegrijpelijk. Zo was er een dominee die ontbijt afraadde omdat nergens in de bijbel echt wordt ontbeten (Er wordt nooit ergens in de bijbel via een radio gepredikt denk ik dan.). En de populaire cornflakes zijn genetisch gemodificeerde producten die zaadjes door duivel worden gepland om je het denken te ontnemen. Verder worden zonder uitleg landen als Iran, Saoedi Arabië en Pakistan weggezet als het grondgebied van de duivel en Barack Obama als hun slaaf.

Een aantal van deze stations hebben overigens hilarische commerciële reclames. Deze zijn niet veel anders dan de normale boodschappen behalve dat er altijd wel een krampachtige connectie met de bijbel gezocht wordt. Johannes 13:34 (“Je moet elkaar liefhebben”) voor een christelijke dating site. Een letsel advocaat die Proverbs 3:5 (“Vertrouw in god”) aanhaalde. “voor het overige vertrouw in mij...”. Of een visgroothandel die vertelde dat Jezus een visser was. Er was zelfs een on-line bijbel 'LOI cursus' van 26 delen voor maar 9.99 dollar per deel met als welkom boodschap flaconnetje water uit Lourdes. Dat laatste heb ik er zelf bij verzonnen. Hoewel ik mijn katholieke opvoeding lang achter me heb gelaten kan ik met toch een verhaal herinneren in het Nieuwe Testament waar Jezus ten strijde trok tegen de commercialisatie van het geloof in de tempel in Jeruzalem. Het zal wel lang geleden zijn.

Echter, door mijn fascinatie voor deze ‘reli-radio’ had ik bij het inleveren mijn huurauto nog steeds op ‘KRH1, the Oasis-network’ afgestemd staan. Toen de medewerkster van Hertz, die moest controleren of de auto afgetankt was, de contactsleutel omdraaide schalde de christelijke boodschap in vol ornaat de parkeergarage in. Ik wilde me verontschuldigen maar ze was me voor. “Er was niets om zich voor te schamen” zei ze met een veel betekende knipoog. Ze voegde er aan toe dat ze hem voor de volgende huurder toch op die zender zou zetten! Ze wenste me een bijbelvol weekend. Ze moest eens weten... Ik heb nu wel de hoop dat ik volgende keer een mooiere auto van haar krijg.

Super Bowl

Een aantal weken geleden was Amerika in rep en roer. Niet de binnenlandse schulden of het gebrek aan groei van de economie bevolkte de voorpagina’s. Het was tijd voor de Super Bowl! Deze ‘champions league finale’ voor American Football (NFL) verdrong zelfs Justin Bieber naar de achtergrond.  De strijd was dit jaar tussen de Seattle Seahawks en de Denver Broncos waarbij de laatste de meeste kansen werden toegedicht. Zij hadden immers de onstopbare quarterback Peyton Manning in de gelederen. Een quarterback in het American Football is als spelmaker degene die pases gooit en de strategie bepaalt en heeft op deze manier

Peyton Manning

een grote invloed op de teamprestatie. Peyton Manning wordt algemeen gezien als de beste speler/spelmaker van het afgelopen decennium en gelet op zijn leeftijd (37) één van zijn laatste kansen op winst in het kampioenschap. In de media werd al gespeculeerd op zijn afscheidsspeach naar zijn fans alsof de Broncos al gewonnen hadden. Anderzijds was bekend dat de Seahawks de beste defensie hadden en als iemand een vuist kon maken tegenover de aanvalskracht van Manning en zijn stieren moesten het deze havikken wel zijn.

De Super Bowl is blijkbaar een sociaal evenement en dus iets wat je niet thuis alleen kijkt. Weken van te voren is men al aan het plannen welke 'Super Bowl party' je gaat bezoeken. Gezinnen worden uiteengereten over schoolmaatjes, vrienden, kennisen en familie. Een Super bowl party is daarnaast ook de uitgelezen mogelijkheid om de blits te maken met je gerenoveerde huis of hoe succesvol je bent in het verzamelen van kunst van eind 19^de eeuw. De dagen voor het evenement lieten de uitpuilende winkelwagentjes in supermarkten zien dat niemand hierbij over één nacht ijs gaat. Gelukkig werden wij op het laatste moment door een collega uitgenodigd en ik verheugde me om dit van nabij mee te maken.

Na de verplichte rondleiding door het huis en een uitgebreid buffet verzamelden we ons alle bij de televisie. Hier was net het laatste reclameblok (voor de aftrap)begonnen. Toen na het laatste spotje het stadion in beeld kwam ging tot mijn verbazing iedereen weer vrolijk verder waar hij mee bezig was, Het buffet, video games, een derde tour van het huis of een laatste email van het werk. De meeste hadden voor de wedstrijd zelf nauwelijks interesse.  Wat blijkt is dat de reclameblokken rond de Super Bowl uitzending veel populairder zijn dan de wedstrijd zelf. De uitzendtijd is namelijk zo duur (4 miljoen dollar per halve minuut!) dat marketeers zich behoorlijk uitsloven om de boodschap memorabel te maken. Blijkbaar waren de reclameproducenten dit jaar behoorlijk uit vorm getuige het teleurgestelde commentaar na een aantal blokken. Ook de volgende dag werden de reclame blokken nog in-den-treure besproken op radio stations en bij de koffieautomaat. Door vele werd het spotje van Budweiser als meest spectaculair aangeduid. Voor de rekenaars onder ons, alleen het uitzenden van dit spotje kostte dus zo'n 30 miljoen dollar.  




Veel beter dan het uiteindelijke kampioenschap dat nooit een wedstrijd werd. De Broncos konden geen deuk in de hechte defensie van de Seahawks maken, stapelden fout op fout en stonden halverwege al een straatlengte achter. Peyton Manning leek al snel de handdoek in de ring te hebben gegooid. Het werd 43-8 voor Seattle.  Manning kreeg toch nog een record achter zijn naam. Hij zou de meeste verliespartijen in de playoffs voor een quarterback achter zijn naam hebben (er is altijd wel een statistiek die wordt verbroken).

Tenslotte was de reclame stunt van een grote concurrent van mijn werkgever opvallend. Zij hadden hun ‘in memory technologie’ ingezet om de uitslag te bereiken (super bowl game predictions). Zij kwamen op Seahawks 23 vs Bronco’s 26. Bijna goed... Het beste vermaak is leedvermaak!