Midlife Crisis

Waar ook in Amerika, de etherfrequenties worden naast de al eerder genoemde religieuze zenders (zie Twighlight Zone)  voornamelijk bevolkt de ‘good old’ eighties (rock) stations

De Michael Jackson’s, Bon Jovi’s en tal van ander langharig tuig dat blijkbaar in de VS veel populairder was dan in Europa zijn dan ook overal luid en duidelijk aanwezig. En als je goed kijkt gaat dit veel verder dan alleen de muziek uit die tijd. De klassieke Star Wars films (78 – 84) worden nog steeds verheerlijkt of misschien is uitgemolken wel een beter woord. Zo is er geen shop in het nabij gelegen winkelcentrum dat geen product heeft met een referentie naar Darth Vader of Luke Skywalker. Daarnaast heeft ook Mike Tyson  (hoogtepunt tussen 1988 – 1990) meer bekendheid dan de huidige generaties zwaargewichten en is showworstelaar Hulk Hogan (86-91) met zijn partijen uit de jaren tachtig nog altijd immens populair.  Verder is  "Commodore 64" (1982) een Geuzenterm voor iedere oudere jongere en zelfs de toenmalige president , Ronald Reagan (81-89), wordt zowat heilig verklaard door zowel rechts als links.

Wellicht is het wat psychologie van de koude grond maar volgens mij toont de VS momenteel symptomen van een heuse midlife crisis. Immers, na de Tweede Wereldoorlog was de rest van wereld volledig afhankelijk van Amerika in zowel economisch, cultureel en politiek opzicht. De babyboom generatie gaf de noodzakelijke groei en verder was er de nodige ruimte om zich vrij te expanderen. In de jaren tachtig begon het Oostblok ook nog eens te verkruimelen en was Amerika als enige overgebleven wereldmacht op het toppunt van zijn carrière. 

Nu, anno 2014, heeft het Uncle Sam het moeilijk. Babyboomers gaan met pensioen en het kapitalisme heeft een stevige knauw gehad in de kredietcrisis. Ook politiek gezien heeft Amerika nogal wat verlies geleden in Irak, Afghanistan, 9/11 en interne conflicten. Ook hierdoor is de macht in de wereld aan het kantelen naar Zuid-Oost Azië met China voorop. In deze tijd van onzekerheid verlangen veel Amerikanen terug naar de jaren 80 waarin alles beter was (en misschien zij zelf ook wel).

Wil Amerika het tij keren (indien überhaupt mogelijk) zullen zij zich opnieuw moeten uitvinden. Afscheid nemen van wat eens was. Beroemde talkshows als ‘the tonight show’ en 'the late show’ hebben net het vertrek aangekondigd van hun presentatoren uit de jaren 80. Jay Leno is net met pensioen gegaan en David Letterman zal tot het eind van dit jaar te zien zijn. Lijkt me het beste wat Amerika op grotere schaal kan doen. Verbrand je verleden en verrijs als een feniks uit de as!