Toronto

Ron Ford

Vandaag op bezoek in Toronto, Canada. Gezien de grootte van het vliegtuig (niet dus) is dit voor Amerikanen niet zo’n voor de handliggende bestemming. Bij aankomst op Pearson International airport hangt er een grote poster van de glimlachende burgemeester die je verwelkomt in Canada's finest. Hij zag er al aardig bezopen uit wat mij betreft. Aangezien ik nog in de terminal was durfde ik geen foto te nemen. Ik was al te laat en wilde mijn timing niet verder onder druk zetten.

Verder viel op dat eigenlijk alles veel prettiger aanvoelde. Mensen leken oprechter, verkeer was rustiger en minder opdringerige reclame. Later vertelde Pat, een van de lokale contacten, me dat Canada door vele vaak de brug naar Europa wordt genoemd. Dit kan ik me prima voorstellen en als het niet zo verrekte koud was zou je er prima kunnen wonen. Ik vond de prijzen behoorlijk hoog. Zo hoog dat ik dacht dat de Canadese dollar behoorlijk in prijs gedaald was, maar 1 Canadese dollar staat voor 0.95 US dollar. Ik geloof dat we 15 dollar betaalde voor een drankje. Tel uit je winst.

Toen ik de volgende ochtend terug ging bleek de  immigratie dienst en douane van VS al op het vliegveld te zitten. En blijkbaar was je na het passeren al op het grondgebied van de Verenigde staten. Dit kostten alles bij elkaar behoorlijk wat tijd. Een rij voor inchecken, een rij voor het verlaten van Canada, een rij voor het binnentreden van de VS, een rij voor het afgeven van de bagage en een rij voor de 'security check...' 

Uiteindelijk aangekomen bij de gate kon ik genieten van mijn welverdiend ontbijt wat ik onderweg ergens had gescoord. Wel jammer het restaurant in de terminal had wat mij betreft een nieuwtje, een Ipad op elke tafel. Naast gewoon Internet kon je het menu bekijken en bestellingen doen. Daar gaat je fooi...