Mijn ouders waren
op bezoek en aangezien mijn vader nogal een country fanaat is leek het ons een
goed idee een lang weekendje Nashville te plannen. Nashville ligt op zo’n 230
mijl (370 km) van Atlanta in het aangelegen Tennessee en dus nog net te doen
met de auto. Zo’n autoreisje (road trip) is diepgeworteld in de Amerikaanse
cultuur en een favoriete bezigheid van Amerikanen die hun hand er niet voor
omdraaien om dezelfde afstand af te leggen voor een beleefdheidsbezoekje. Dus voor de volledige ervaring wij allemaal in de auto.
Nadat we de drukte
van Atlanta verlaten hadden kon ik voor het eerst in mijn leven pas echt goed
de cruise control gebruiken. Zonder tussenstop had ik mijn gaspedaal tot aan
Nashville niet meer hoeven aan te raken. Echter hebben we een kleine aan boord
dus waren we ergens net voor bij Chattanooga bij een (erg) lokaal tentje
geparkeerd. Toen ik binnentrad zaten er drie mannen van een ondefinieerbare
leeftijd aan de bar en ze keken allemaal op hetzelfde moment om. Ik hoorde
spontaan Sergio Leone opzwellen en bereide me op een pistoolduel voor. De
spanning werd verbroken toen Marta met een krijsende Lisa binnen kwam. Echter we
konden haar niet daar verschonen. Volgens de barvrouw was dat niet hygiënisch
en niet toegestaan door de lokale keuringsdienst van waren. Voor Lisa zelf zou
het ook niet erg proper zijn geweest want ik geloof dat de parkeerplaats
voor deze bar nog schoner was dan het etablissement zelf.
Nashville zelf
heeft een echte Amerikaanse muziek historie. Vooral country muziek is
diepgeworteld in deze stad. In elke bar of eetgelegenheid is er van sóchtends vroeg tot diep in de nacht live muziek. Een gezellige plek voor vrijgezellen feestjes of bedrijfsuitjes. Prominent in de stad is de Country Music Hall of Fame met daarom heen een
echt museum. Eerlijk gezegd deed het mij allemaal nogal kunstmatig en nep aan. De
franje en glitter van de tentoongestelde cowboypakjes waarmee artiesten als Roy Rogers en Lefty Frizzel (echt waar) optraden staat wat mij betreft model voor veel zaken in Amerika zelf. Ziet er snel uit maar eigenlijk nep en zonder veel inhoud. Dit wordt in Nashville nog eens extra
geïllustreerd door één van haar grote attracties, een volledig nagebouwd Parthenon.
Degene in Athene mag dan half vernietigd zijn, in Nashville staat hij in
volledige grootte met een gereconstrueerd standbeeld van de godin Athene.
Een mooie tegenhanger van al deze franje is Johnny Cash. Aan de ‘man in black’ waren geen kleurige cowboypakjes of lijzige steel guitar solo's besteed. Misschien dat Cash daarom muziekgenres, continenten en bevolkingsgroepen kon overbruggen. Het kleine maar eerlijke museum ergens in een wat achterliggend steegje is wat mij betreft een aanrader.
Replica Parthenon Nashville |
Replica van Athena Parthenos |
Een mooie tegenhanger van al deze franje is Johnny Cash. Aan de ‘man in black’ waren geen kleurige cowboypakjes of lijzige steel guitar solo's besteed. Misschien dat Cash daarom muziekgenres, continenten en bevolkingsgroepen kon overbruggen. Het kleine maar eerlijke museum ergens in een wat achterliggend steegje is wat mij betreft een aanrader.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten